Συναρπαστικη ανακαλυψη!
Οι πιο σημαντικες αποφασεις παιρνονται αργα το βραδυ,λιγο πριν κοιμηθεις.Εκει που το σωμα σου αναζητα λιγη ηρεμια και ξεκουραση,ο εγκεφαλος παιρνει μπρος και θελει να λυσει ολα τα προβληματα του κοσμου (σου).Μπορει να εισαι πτωμα απο την κουραση,μπορει τα ποδια σου να πονανε απο το περπατημα,μπορει να ποναει και η μεση σου,ο εγκεφαλος σου ομως αποφασιζει να κανει υπερωριες.Η προσπαθεια αυτη ισως οφειλεται σε μια υποσυνειδητη(γιατι συνειδητα αναζητας τον Μορφεα) προσπαθεια να επιδιορθωσεις ολα τα κακως κειμενα της προηγουμενης ημερας ωστε να μπορεσεις να δεχτεις οσα θα φερει η επομενη μερα,που πλησιαζει με καθε χτυπο του ρολογιου ενω εσυ στριφογυριζεις στο κρεβατι σου προσπαθωντας να βρεις μια πιο βολικη θεση.Η προσπαθεια βεβαια αποδεικνυεται ματαιη γιατι δε μπορεις να αψηφισεις την κυριαρχια του νου στο σωμα-αν συμβαινει το αντιθετο τοτε πρεπει να αρχισεις να ανησυχεις.Ετσι λοιπον μεσα στο σκοταδι βρισκεις λυση σε θεματα που μεχρι προτινος φαινοντουσαν επιεικως αλυτα,αδυνατα,απροσπελαστα κλπ.Αν και μονο αν βρεθει μια ικανοποιητικη λυση επερχεται και ο πολυποθητος υπνος,διαφορετικα σε περιμενουν μερες αγωνιας και αυπνιας.Παντα ομως η λυση βρισκεται και ειναι συνηθως τοσο απλη.Σα να ηταν κατω απο τη μυτη σου τοσο καιρο και περιμενε να την ανακαλυψεις.Κανονικα ο λιγοστος υπνος φερνει γκρινια και μιζερια αλλα ο κανονας αυτος δεν βρισκει εφαρμογη σε αυτη την εξαιρεση.Το πρωι,οσο γκριζο,κρυο και φθινοπωρινο και να ειναι,βλεπεις τα πραγματα απο μια νεα,προσφατα αποκτημενη οπτικη γωνια.Γινεσαι γραφικος και εκτιμας ακομα και τα-κατα τα αλλα εκνευριστικα-πουλακια που κελαηδουν.Δε νιωθεις την κουραση και περιμενεις κατι να συμβει και να ξεκινησει η μερα σου.Το τουνελ ηταν αρκετα μακρυ και σκοτεινο.Αρχισε ομως να φαινεται ενα αμυδρο φως στο τελος του και με οσες δυναμεις σου εχουν απομεινει βαζεις πλωρη για την αλλη ακρη.Εξαλλου ποσες νυχτες χωρις υπνο μπορει να αντεξει ενας ανθωπος?Καλημερα λοιπον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου