Επιλογος.

Θελω να σου πω δυο λογια,τωρα που εφτασε το τελος.
Δε θα κλαψω που φευγεις.
Οταν κατι τελειωνει,αρχιζει κατι αλλο κι εσυ εισαι πλεον παρελθον.
Το μπορω να πω για σενα που να’ναι εσυ,θα ελεγε ο Θηβαιος.
Εχω βρει μερικα...
Καναμε περιεργη αρχη.
Με πετυχες σε περιεργη φαση.
Περνουσα και μια δυσκολη περιοδο κιολας.
Με τον καιρο ομως τα πραγματα γινονταν ολο και καλυτερα!
Σα να προσπαθουσες να επανορθωσεις για το χαμμενο καιρο.
Με εκανες να γελασω.
Να ερωτευτω.
Να γινω καλυτερος ανθρωπος.
Να πετυχω τους στοχους μου.
Μαζι σου μεγαλωσα και ωριμασα.
Ζουσα το ονειρο μαζι σου και το απολαμβανα παρα τις δυσκολιες που μου εβαζες.
Μην ξεγελιεσαι.
Τα φαινομενα απατουν.
Δεν ησουν τοσο καλος μαζι μου.
Μου την εφερες με τον τροπο σου.
Βρηκες το ευαισθητο σημειο μου και αυτο ηταν μειον μου.
Περασα δυσκολα αλλα επανηλθα,κακιασμενε!
Ξερεις κατι;
Δε θα σου κρατησω κακια.
Θελω τωρα που εφυγες απο τη ζωη μου να εισαι καλα οπου και να’σαι.
Με εκανες να κλαψω και να πονεσω.
Δε θα σου κανω ομως τη χαρη να σε μισω.
Θα θυμαμαι μονο τα καλα που μου εδωσες.
Θα γελαω με τις κακοτυχιες.
Θα μαθω απο τα λαθη που εκανα μαζι σου.
Θα αγαπαω καθε τι δικο σου.
Θα ζω χωρις να μετανιωνω.
Θα ζω,σκετο.
Σ’ευχαριστω για ολα οσα εφερες στη ζωη μου.
Θα τα φυλαω σα θησαυρο.
Σε αφηνω τωρα γιατι ηρθε ο επομενος.
Δεν ειναι σωστο να τον κανω να περιμενει για σενα.
Αντιο 2010.