Κόκκινο-Γκρι

Είναι αυτό που σε πιάνει και θέλεις όλα να τα αλλάξεις. 
Το πέρασα με τα μαλλιά μου. 
Στράφηκα στα ρούχα μου. 
Not enough. 
Οι αλλαγές θέλουν χρόνο και χώρο... 
Χώρο ε;...
«Άντε να αδειάσεις το δωμάτιό σου για να αρχίσουμε! »
Πάνε οι αφίσες. 
Πάει το κολάζ. 
Ήταν σα να ξεκολλούσα ένα κομμάτι του εαυτού μου , το οποίο όμως κατά κάποιο τρόπο είχε λήξει προ πολλού και έκανα χώρο για κάτι νέο.
Ανακαίνιση. 
Ανανέωση. 
Μόνο το  artwork είχε μείνει πλέον στους (για κάποιο κοριτσίστικο λόγο)ροζ τοίχους, και αυτό θα καλυπτόταν από τα νέα χρώματα. 
Δεν κουράστηκα και πολύ για αρχή.  
Μετά από πολύ Ρέμο και vodka, το επόμενο πρωί με βρήκε έτοιμη για ουσιαστικές αλλαγές.
«Εμ... Μαμά, το artwork θα καλυφθεί από τη μπογιά»; 
Όχι. Η απάντηση ήταν όχι. 
Ανεξίτηλα σχέδια και στίχοι παρέμεναν πεισματικά πάνω στον (ακόμα ροζ) τοίχο. 
Το ένα χρώμα δεν ήταν αρκετά σκούρο για να καλύψει τις εφηβικές μου ανησυχίες.
 Ένα παρελθόν γεμάτο αμφιβολία, φόβους και ανεκπλήρωτα όνειρα έμπαινε εμπόδιο στην ανανέωσή μου, την κατά κόσμον γνωστή ως ανακαίνιση. 
Από τους τοίχους φώναζε ο Kurt Cobain: “With the lights out,it’s less dangerous” και οι Matisse μου υπενθύμιζαν ότι κάποια μέρα my head was in a mess. 
Ήμουν αποφασισμένη. 
Ένα κουτάκι γεμάτο με μαγικό άσπρο αστάρι ήταν ο Αγιασμός μου και οι τοίχοι ο δαιμονισμένος που έπρεπε να εξορκιστεί. 
Ένα πέρασμα, δύο, τρία...  
Μπορούσες ακόμα να ξεχωρίσεις ορισμένα ίχνη της ιεροσυλίας.
Γι’ αυτό όμως υπάρχουν τα νέα χρώματα! 
Υπομονή και επιμονή. 
Τα σημάδια καλύφθηκαν και δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει ότι κάποτε ήταν εκεί. 
Το κόκκινο και το γκρι στους τοίχους έχουν δέσει πανέμορφα και έχουν δώσει νέο αέρα στο δωμάτιο μου.
Δεν είναι όμως οποιαδήποτε χρώματα. 
Είναι οι συγκεκριμένες αποχρώσεις που δίνουν αυτό το μοναδικό αποτέλεσμα. 
Το σωστό κόκκινο με το κατάλληλο γκρι.
Δένουν μεταξύ τους, δένουν και με μένα. 
Ο προκάτοχός τους (ροζ) δεν ήταν εγώ. 
Τουλάχιστον όχι πια. 
Και όταν κάτι δε σου κάνει το αλλάζεις. 
Αυτό ήταν, είναι και θα είναι το motto μου. 
Το μόνο που λείπει πλέον είναι τα καινούρια έπιπλα.
Αλλά η αλλάγη έχει ουσιαστικά γίνει.
Το παλιό δωμάτιο μπορείτε να το βρείτε σε φωτογραφίες.
Δε θα το βρείτε όμως πια στο σπίτι μου.
Ούτε και το κορίτσι που έμενε εκεί...